به گزارش فائزون،سرهنگ پاسدار محمد علی جعفری از رزمندگان 8 سال دفاع‌مقدس که در عملیات کربلای 1 نیز حضور داشته است،می‌گوید: شهر مرزی مهران در اوایل جنگ همانند سایر شهرهای مرزی مورد تجاوز همه جانبه دشمن بعثی قرار گرفت، در دوم مهر 1359 به طور کامل به تصرف نیروهای عراقی درآمد و در آن زمان متأسفانه به علت اینکه هیچگونه دفاعی از سوی نیروهای ما انجام نگرفت و انسجام خاصی بین ارتش و سپاه و بسیج نبود و برتری که عراق به جهت داشتن تجهیزات نظامی داشت، متأسفانه به راحتی توانست وارد مهران شود و این شهر را کاملاً به تصرف خود درآورد.

وی روایت این ماجرا را اینگونه ادامه داد:

«در هفتم مرداد 62 و طی عملیات والفجر3 قسمت اصلی شهر مهران و بخشی از اطراف و ارتفاعات مشرف بر شهر، از دست نیروهای عراقی آزاد شد و مدتی که عراقی‌ها در مهران بودند گاهاً توسط نیروهای خودی و گروه‌هایی که تازه تشکیل شده بودند نیروهایی مثل بسیج و تعدادی از نیروهای ارتش،مورد حمله قرار می گرفتند اما عراقی ها تقریباً شهر را حفظ کردند.

عملیات والفجر3 با فرماندهی مشترک ارتش و سپاه طراحی شد که علاوه آزادی خود مهران، باعث تسلط رزمندگان اسلام بر جاده مهران –دهلران و مهران –ایلام و بخشهای از ارتفاعات قلاویزان شد.

بعد از مدتی مقاومت که عراقی‌ها در قسمت شمالی مهران( ورودی ایلام از سمت مهران) تحت عنوان تپه‌های «کله قندی» معروف، که ارتفاعات بسیار بلندی است ، تعدادی از عراقی‌ها در این عملیات در آنجا ماندند و هر چند محاصره بودند اما با دفاع سعی می‌کردند این تپه‌ها را حفظ کنند،چون اشراف خاصی بر منطقه داشت و بعد از چند روز که از عملیات گذشت و بعثی‌ها تقریباً تپه‌ها را رها نمی‌کردند و همچنان مقاومت می‌کردند عملیاتی توسط شهید ابراهیم همت فرمانده لشکر 27محمد رسول الله (ص) با یک گردان طراحی شد که در این عملیات تپه‌های مذکور از دشمن بازپس گرفته شد و شهر مهران و ارتفاعات مشرف بر آن کاملاً به دست ایران افتاد.

عراق به دنبال شکست‌هایی که در« عملیات والفجر 5 » خورده بود و روحیه نیروهایش را از دست رفته می‌دید، به فکر این بود که چکار کند که هم از حالت پدافندی بیرون بیاید و هم وارد حالت آفندی شود و هم روحیه نیروهای شکست خورده در عملیات «فاو» جبران کند، به همین دلیل عملیات‌هایی را تحت عنوان "عملیات‌های متحرک" طراحی و سعی کرد دوباره در قسمت‌هایی از مرز که احساس می‌کرد در آنجا ضعف‌هایی وجود دارد، عملیاتش را گسترش بدهد و دوره دفاع متحرک را شروع کند.

در روزهای پایانی سال 64 و اوایل سال65 عراقی‌ها عملیات‌هایی در مناطق مختلف داشتند تا اینکه در ششم اردیبهشت 65 با 7 تیپ پیاده و 2 تیپ زرهی به شهر مهران حمله و با توجه به امکانات و تجهیزات و حمایت‌های کشورهای مختلف توانستند در این تاریخ مهران را تصرف و در آنجا مستقر شوند.

عراقی‌ها با ورود به مهران تبلیغات گسترده‌ای انجام دادند و سعی کردند اشغال مهران را بزرگ و در مقابل شهر فاو جلوه دادند و وانمود کردند که عملیات دفاع متحرک آنها نتیجه داده است.امام (ره)، این مطلب را از رسانه‌های بیگانه شنیده بود و متوجه شده بود که عراقی‌ها در صدد انجام عملیات‌های جدیدی هستند به همین دلیل به تعدادی از پرسنل سپاه که خدمت ایشان می‌رسند تکلیف می‌کنند که "مهران هم باید آزاد شود". تقریباً45 روز از این جریان نگذشت که نیروهای زیادی از لشکرهای سپاه در منطقه مستقر شدند و در دمای بالای 50 درجه کمتر از گذشت 45 روز از تصرف مهران،با انجام عملیات بزرگ کربلای 1 در 5 مرحله وارد عملیات شدند.

عملیات کربلای 1 در شب دهم تیرماه 65 با رمز «یا ابوالفضل العباس(ع)» آغاز شد و در همان روز اول عملیات و شاید 48 ساعت اول آن،تمامی منطقه عمومی مهران از جمله شهر مهران، پاسگاه مرزی دوراجی عراق،قله‌های 223 از سلسله ارتفاعات قلاویزان و در مجموع 175 کیلومتر مربع از خاک وطن در دشت مهران آزاد شد و از قبل پیش‌بینی می‌شد که در عملیات کربلای 1، شهر مهران آزاد شود اما این عملیات بیشتر از پیش‌بینی پیشرفت داشت تا جایی که حتی دو شهر زرباطیه و بدره عراق در تیررس نیروهای ما قرار گرفتند و سرعت پیروزی در دوره‌ دفاع متحرک را خنثی و ارتش عراق را دوباره در لاک دفاعی فرو بردند.

در این عملیات غرورآفرین، شهید "رضا دستواره" ،جانشین فرمانده لشکر محمد رسول الله(ص) به شهادت رسید.

در روز عملیات هاله‌ای از گرد و غبار مهران را فرا گرفته بود که به رزمندگان اسلام کمک کرد. از نکات حائز اهمیت این عملیات این است که با توجه به اینکه مهران در یک سطح وسیع و همواری قرار دارد و کاملاً دشمن بر آن مسلط است اما دیدیم در روز عملیات هاله‌ای از گرد و غبار و خاک تمام مهران را فرا گرفته بود که به رزمندگان اسلام کمک کرد تا بتوانند به راحتی و به دور از دید دشمن عملیات را انجام دهند.

برای انجام عملیات کربلای 1 از تمام نقاط کشور نیرو آمده بود اما برای اجرای عملیات نیاز بود افرادی وجود داشته باشند که با منطقه آشنایی داشته باشند به همین منظور نیروهای لشکر امیر المومنین(ع) ایلام بالاخص گردان "شهید محلاتی" که از نیروهای همین لشکر بودند در اطلاعات عملیات، نیروهای شناسایی و راهبردی نقش بی‌بدیلی داشتند و نیروهای مردمی هم بعنوان راهنما نقش خود را به خوبی ایفا کردند.

یقیناً عملیات کربلای 1 و آزادی مهران هم از الطاف الهی بود که به این صورت انجام شد و رزمندگان ما با عشق و ایمانی که داشتند و دستوری که از فرمانده کل قوا و امام خود داشتند توانستند به سرعت به اهدافشان برسند. بعد از اینکه مهران آزاد شد همه رزمنده‌ها در همین ورودی شهر مهران جمع شدند و شعار «مهران آزاد شد / قلب امام شاد شد» سردادند و مهران برای همیشه از لوث وجود بعثی‌ها پاکسازی شد.»